DEVELİ RESTAURANT’TA ASİT DEHŞETİ
Her gün yaptığım gibi akşam haberlerine bakıyorum gündemi takip ediyorum.Ülkenin içinde bulunduğu karmaşa kendim için endişe verici lakin Yağmur için daha çok kaygılanıyorum.Bu kaygıların içerisinde beni olduğum yere çivileyen insanlığımdan utandıran o haberi görüyorum.
Çok ünlü bir markanın müdürü.Eğitimi harika , kariyeri zirvede başarılı insanlardan biri.Eşinin kardeşinin 3 yaşındaki çocuğuna planlayarak oyun alanında yüzüne asit döküyor.O küçücük çocuk tek gözünü kaybediyor.İnsanlık dışı adına da kıskançlık diyor.Çok korkuyorum artık.Empati kuruyorum kime daha fazla üzüleceğimi bulamıyorum.
Üç yaşındayım benim neyimi kıskandın bu dünyayı daha tanıyamadım ki ben senin kıskançlık dediğin duyguyu bile bilmiyorum.Sen benim için güvenli bir kucaktın tanıdığım güvendiğim bir insandın.Sadece fiziksel olarak mı zarar verdin bana bir gözümü mü aldığını düşünüyorsun.Ben de nasıl bir psikolojik sorunlar doğurdun.Senin yüzünden artık bu dünya benim için hep eksik ve kötü olacak.Ben senin bunu neden yaptığını hiç bir zaman anlayamayacağım.
Bu habere bir annenin , bir teyzenin gözünden de bakıp empati kurarak korkunç acılar çekebiliriz ama gerek yok.Bir insan olarak baktığımda bizi ney bu kadar kötüleştirdi onu düşünüyorum.
Kendimizi , çocuklarımızı , geleceğimizi , bugünümüzü nasıl iyiliklerle doldurabiliriz bunu bulmak için uğraşıyorum.
Rabbim hepimizin yardımcısı olsun.
